Binlerce kilometre yolculuk yaptığımız Pasaklı artık Umutcan kardeşimde. Biriktirdiğimiz anılarımızı istediğimiz zaman görebilmek ise bizim için artı oldu. Pasaklı Ordu’dan ayrılmadı. O’na çok daha iyi bakacağına eminiz.
Sanki evladımızı bir başkasına teslim etmiş gibiyiz. Pasaklı için belki böylesi daha iyi olur diye düşünmüyor değiliz ama Hergele’de bu kadar kötü olmamıştık. Bu ayrılık bize çok pis koysada, sen yinede bizi unutma, bize sakın darılma.
İlk göz ağrımız sevincimizin mutluluğumuzun ortağı. Anlatılamayacak kadar buyuk bi bosluk. Özür dileriz oğluş tekrar bizim olman ümideyle bizi unutma ?