Mersin’den Ordu’ya…

21 Temmuz 2014 tarihinde, Metal Yığını, Yollardayız kategorisine Ekin Baykal yazdı. Yorum Yok

Mersin’de geçirdiğimiz 2 günün ardından yola çıkma zamanı gelince, iki arkadaş 828 km yol için marşa bastık. Geceyarısında çıktığımız yolculuğumuzda daha önce görmediğimiz yerleri gördük, gezdik dolaştık. Acaba hergele bizi ne zaman yolda bırakacak diye endişelendik. Ortalama 80-90 ile katettiğimiz kilometrelerin sonucunda yaklaşık 18 saat sonra Mersin’den Ordu’ya gelmeyi başardık. N’olur nolmaz evin önünden çıkarken başlayacak yolculuğun ilk fotoğrafını çektik.

doydukMetal yığını ne kadar yakar bilemediğimizden neredeyse her 150 km’de bir benzinlikte depomuz full oldu. Samsun şehir içinde de ufak bir ziyaretimizi de sayarsak eğer 850 km’de 220 lira yakarak yakıt konusunda yüzümüzü güldürdü. Bazen yolda kalacağız diye korkmadık değil ama güzel bir duygusu vardı. (: Batuhan her zamanki gibi çoğu vaktini uyuyarak geçirdi ancak sağolsun o olmasaydı herhalde Ordu’ya gelmem 25 saat sürerdi, uykum geldiğinde ben uyudum o sürdü. Hayatında ilk defa vosvos sürmenin ne kadar güzel olduğundan bahsetti. Kulakları çınlasın şimdi Almanya’da, bu yazıyı da okuyodur mutlaka. Yolculuk boyunca vizem çıkmış, ben Almanya’ya gidiyorum diye muhabbet ettik. Rusya’dan sonra Almanya ona iyi gelecekti, sesi soluğu çıkmıyor şu an(:

“Otobandan gittik, HGS yok. HGS’siz geçtik ama Ordu’ya geldiğimizde alıp cezamızı düştük. Yol boyunca yangın söndürücü aradık.”

haritaYıllar öncesinde Mersin deplasmanına gelmiştim taksiyle ancak o güzergâhı da unutmuş olmam gayet normaldir diyerek, hazırladığımız harita yol boyu en büyük yardımcımız oldu. Önce Mesudiye üzerinden gidelim dedik, Mesudiye -> Ordu arası yol aklımıza gelince Çorum > Amasya > Samsun > Ordu dedik. Ya batu şu haritaya bi daha bak şuralarda bi yerde sapak olması lazımdı yanlış yola mı girdik diye diye 10 dk’da 3 defa haritayı açtırdım:) Batu sevgilisinden hediye fötürlü şapkasıyla pozlar verip sevdiceğine gönderdi. ( Bu arada Batuhan Mersin’e sadece “Ekin tek başına Ordu’ya dönmesin” diye geldi. Atladı otobüse geldi, ne işim var, ne yapacağım demeden geldi(; )

Yol boyunca bütün il sınırlarında fotoğraf çektik, hergele’nin internet sitesine atıp tarihçesini hazırlarken yardımcı olması açısından. Mersin, Niğde, Kayseri, Çorum, Amasya, Samsun…

Motorumuzu 2-3 saatte bir dinlendirdik. Kendine gelsin, biz ona iyi bakalım o da bize iyi baksın diye birlikte dinlendik. Dinlendiğimiz her yerde büyük ilgiyle karşılandık. Bazen utandı, bazen şımardı. Yolculuğumuza devam ederken neredeye yolu yaraladık yani 400 km falan geldiğimizde çekmeyen radyomuzdan sıkıldık artık; Batuhan: “Belki içinde CD vardır, bi bakalım” dediğinde 400 km yolu sessiz sakin gelmemize yandık. İçinden 140 tane POP Müzik olan cd çıktı. Batuhan’a teşekkür mü etsem iyi olur, yoksa bu zamana kadar aklın neredeydi mi desem iyi olur diye düşündüm durdum.  Bildiğin ot gibi yolculuk yaptık 400 kilometre boyunca…

nigde kayseri guzergah

uyudu  Batuhan hazretleri Mersin – Ordu, MIP, Akdeniz ve Ordu – Mersin konularından yorulmuş olsa gerek yolculuğun büyük bölümünü uyuyarak geçirdi. Kendisi her yolculuğumuzda uyuya kaldı, her seferinde Batuhan bak uyuyosun dedim, uyumuyorum dedi. Fotoğraf çekmekten başka çıkış yolu bırakmadığı için bkz: sol tarafta pembe tişörtlü(: Bir de çocuk gerçekten yoruldu. Mersin’den Ordu’ya geldi, geldiği gece vosvosla Ordu’ya döndük. Ordu’ya döner dönmez akşamına otobüs bileti aldı İstanbul’a gitti. İstanbul’a gittiği gün uçağa bindi Almanya’ya gitti(: Daha napsın…

Yozgata geldiğimizde yine bi mola verelim dedik, Yimpaş’a girdik kimse yok, Batuhan ablasına hediye bi şeyler aldı. Ben de yangın söndürücüyle sigorta aldım. Bunun dışında;

Yolculuğumuz çok eğlenceli geçti.  Yorulmadık desek yalan olur. Vosvosla ilk uzun yolculuğumuzu da yapmış olduk. Ben sizi şurada 10 dakika bekleteceğim, ya da şurada ben duruyorum siz bana bi usta bulup gelin demedi sağolsun. Biz de kendisini çok sevdiğimizi belirttik. Hiç sıkıntısız Ordu’ya geldiğimizde, o limanı dönüp vosvosla sahilden geçtiğimizde bu hayatta herkesin hayallerinin gerçekleştirmesi gerektiğini bir kez daha anladım. Ben hayatımdaki tek hayalimi gerçekleştirdim. Umarım bir gün siz de istediğiniz şeyi yapar, istediğinizi alırsınız. Tabi her şeyden önce istemek lazım…