Ekin Baykal
Kasım ’89 / Ordu
İnci Miray’ın amcası
Dünyayı ve yaşamayı çok severim,
İnsanların birbirlerine karşı saygı göstermesi gerektiğini savunurum,
Çok gezerim, gezdikçe yeni insanlar tanırım ama her defasında en çok ben yorulurum.
Sahilde içtiğim bi bardak çayın verdiği mutluluk benim için neyse, hayatta yaptığım diğer şeylerde de aldığım mutluluk odur.
Düşüncelerimi görenler beni ötekileştirmediği sürece, insanlarla iyi anlaşırım.
Ben ötekileştirmem, ayrıştırmam.
Haksızlığa karşı Dur! demeyi bilirim.
Kısa çöpün, uzun çöpten hakkını alacağına inanır, her zaman kısa çöpü savunurum.
Doğanın hakkını ödeyemeyeceğimizi bilenlerdenim.
Geç kalırım.
Memleketini sevmeyen insanla bi arada bulunmak istemem.
Sadece Ordusporluyum, başka takım? diye soranların kişiliğine küfrederim.
Yason Kilisesi’nin bende yeri ayrıdır, Yason’u çok severim. Aslında güzel olan her yeri severim.
Otostop çeken her insan benim yol arkadaşım,
Yere atılan her şey, benim evime bırakılmış bir çöp,
Aç bırakılan her canlı, boğazımdan geçmeyen lokma,
Uygulanan her şiddet, yüzümde hissettiğim bir acı olmuştur.
Yolda kalmak en az yolda olmak kadar güzeldir, bunları yaşayabilmeniz için ise yola çıkmanız gerekir. Yolun sonunda özgürlük olduğu sürece hiçbir zaman durmam. Aklınız varsa siz de durmayın.
Ve;
Yarına ertelemem, mesela aklımda bi şeyler varsa, saat kaç olursa olsun onu yaparım. Gece 03:00’te yola çıkıp hiç bilmediğim yerlere gitmişliğim bile vardır. Sabahı bekleyenlerden olmadım. 85 yaşıma geldiğimde, pişman olmak istemiyorum.
[soundcloud url=”https://api.soundcloud.com/tracks/56664513″ params=”auto_play=true&hide_related=false&show_comments=true&show_user=true&show_reposts=false&visual=true” width=”100%” height=”150″ iframe=”true” /]
