Cumartesi akşamı Samsun’da “Rakını da al gel” etkinliğindeydik. Etkinliğe Ordu’dan katılan güzel aileme, “Biz Samsun’da misafir değiliz” düşüncesinde olmamıza rağmen bizleri çok güzel bir şekilde karşılayan Samsunlu dostlarımıza, bir gün erken gitmemize rağmen Batıpark’ta bizleri yalnız bırakmayan, Adım attığımız an’dan Samsun’dan ayrılacağımız an’a dek yanımızda olan Umit abimize, çocuk bakıcılığı yapıp, bazı nedenlerden dolayı havuzu temizlemek zorunda kalan Burak‘a, haftalardır sabah erken kalkıp çay demleyen Alp‘e, önündekini elinin tersiyle itip, bunu kim içecek? diyen Umut‘a, güzel bir ortam için elinden geleni yapan, muhabbetine doyum olmayan Mustafa‘a abimize, gecenin bi saatinde Ordu’dan çıkıp yanımıza gelen gelecekteki dernek başkanımız Umutcan‘a, yağmur yağdığında minik ıslanmasın diye şemsiyeyi minik’in üstünde tutan Batuhan‘a, en güzel hatıralar zirvedeyken hatırlanmalı diyerek Güneş’i ile yollarını ayırıp, Sultan’ı ile yollarına devam eden, yol arkadaşımız, büyüğümüz Mehmet abimize ve onun güzel ailesine, yüzü her daim gülen insan Yasar abimize, okyanus ötelerine gitmesine rağmen her zaman yanımızda olduğunu hissettiğimiz Köksal abimize, etkinliği oluşturup duyurusunu yapan, geceye güzel muhabbetler katan, gecenin bi yarısında birlikte denize girdiğimiz Serkan‘a, Misafirleri olmasa yanımızda olacağından şüphe etmeyeceğim güzel insan ER No‘ya, en babamız, Dünyada Barış’ı en içten söyleyen, bana da aşılayan Haluk abimize, veeee ayrıca Artvinli ve Samsunlu dostlara, ismini unuttuysam bana küfretmeyeceğini bildiğim diğer tanıdıklara, […]
