Uzun uzun yazdım, yayınlamadım. Hep bi yerlerden eksik kaldı tamamlayamadım. 1 ay geçti aradan buradan daha yeni yazıyorum. Pasaklı ile yolları T2 almak için ayırmıştık. 16 Aralık’tan beri T2 sahibiyiz. Hooop İzmir’e uçtuk, Nazım abimizin yanına gittik, Yücel abimizle tanıştık, Cem abimiz ve Tanju abimizle telefonlaştık, İhsan abimizle rastlaştık derken çıktık yola.
Binlerce kilometre yolculuk yaptığımız Pasaklı artık Umutcan kardeşimde. Biriktirdiğimiz anılarımızı istediğimiz zaman görebilmek ise bizim için artı oldu. Pasaklı Ordu’dan ayrılmadı. O’na çok daha iyi bakacağına eminiz.
Önce Ordu’yu, sonra Karadeniz’i ve Türkiye’yi tanımak istedim. Bu yüzden Karadeniz’de Ordu’dan sonra en çok sevdiğim yer olan Artvin’i seçtim. Hatta kendi kendime “nereden başlamalıyım?” derken Borçka Karagöl’e rastladım. Öğrendiğim kadarıyla Artvin’de bilindik hem Şavşat’ta hem de Borçka’da Karagöl var. Şu internette ölmeden önce görülmesi gereken yerleri yazan arkadaşlar Ordu Ulugöl’ü, Borçka Karagöl’ü hiç gördüler mi […]
Bodrum dönüşünde Erdinç’in 2-3 gece kalmak istediği şehir Eskişehir’e geldik. Balıkesir’den sonra biraz yavaş gittik birde yolda uykumuz gelince sağa çekip dinlenelim dedik. Gecenin bi yarısı oraya gidip sefillik çekmenin bi anlamı yok. Batuhan’ı da Eskişehir’den alıp yolumuza devam edeceğiz, tabi 1-2 gün kaldıktan sonra…
Ayvalık’ın her zaman benim için ayrı bi yeri vardır, annemle birlikte gittiğim yerlerden biri olduğu için parça parça hatırladığım anılarım var. Şeytan ayağı diye bildiğimiz Şeytan tepesinde demirlerle çevrilen yere atılan dolarları küçükken almışlığımız bile var. O yüzden ayrı yazmak istedim.