9. Bus Buluşması

5 Haziran 2017 tarihinde, Adventure, Bus Meeting, Özgürlük Yollarında kategorisine Ekin Baykal yazdı. 2 Yorum

Geçen sene bir söz çıktı ağzımdan, 9. Bus Buluşması’na da geleceğim diye. Sonrasında inşallah Karadeniz’e yakın bi yerlerde olur diyerek gün geçirdim. Hatta Mustafa (MD) Abi’ye de söyledim abi Karadeniz’e yakın olsun diye. O da bana mutlu haberi haftalar öncesinden vermişti Karadeniz’e yakın Laladere / Tekirdağ diyerek.

İşin yer, yurt, tarih kısımları bitince, yolculuk için alman arkadaşlar bulmaya başladım. Oraya sor, buraya sor… Yok. Sonra kendimi Facebook’tan ilan verirken buldum. Tarih: 7 Mayıs 2017

Sevgili sevgilisi olmayanlar;

19-21 Mayıs tarihlerinde Laladere’de 9. Bus Buluşması var. Ordu’dan 1.050 km, hadi git-gel desen 2.100 km yapar. Biz bunu 2.500 yapmadan dönmeyiz. 30 kuruştan hesaplarsak 800 TL yapar. Belki MHP’nin 40. yılı çıkmaz ama tek başıma iktidara gelemem. Bu yüzden koalisyon hazırlığı yapıyorum. Maksimum 3 kişi olmamız şartıyla 9. Bus Buluşması’na yanıma arkadaş arıyorum. Yalnız 19 Mayıs’ta Samsun’daki etkinliğe katılıp öyle yola çıkacağız. Yani bizim oraya varmamız 20’si akşamı olur. 21’inde etkinlik bitiyor desek uyandığımızda geri dönmeye başlayabiliriz. Mümkünse gelmeyi düşünenlerin sevgilisi olmasın, yol boyunca 4. Hat dolmuş şoförleri gibi Mevcut 7 Bolu EFJ36 gibi rapor verilmesini istemiyorum.

Fikri, zikri olan varsa yamacıma gelsin. İşin içinden çıkamıyorum.

Yine bir sonuca ulaşamayınca, benim iş olmayacak herhalde diyerek umut isimli arkadaşı kaybettim. Samsun hazırlıklarını yapmaya devam ederken, kul hakkı yemeyen, insanları sen şucusun, bucusun diye ayırmayan bir ampül yanıverdi dılink diye. Meğer o ses gelen mesajın sesiymiş. Öyle ya da böyle (detaya girmiyorum) gitmem gerekince marşa basıp çıktım yola.

Tabelalar Gerede’yi gösterdiğinde küçük bir buluşma sonrasında yola devam ettim. Şurada dururum, bi opet olsa da dursam derken gittikçe uykum geldi. İstanbul’a 150 km kala saat gece 02:30 civarı uyku molası verdim. Belki de mola vermemin sebebi yoldaki uyuklamalarımdır bilemiyorum (:

Saat 05:00’te uyandım, yüzümü yıkayıp yola devam ettim. Gişe öncesinde HGS almak için durdum ama saat çok erken olduğu için kimseleri bulamadım, haliyle HGS de alamadım. Her defasında kaçak geçişlerin gözüne vurdum. Çok önceden Tekirdağ’a gitmişliğim var, buna güvenerek GPS’i de açmadan devam edeyim dedim. Hasdal mıdır neresidir bilemiyorum. GPS’i açarken kenarda durduğumda askerler burada duramazsın diye uyarmaktan yoruldular. Gittiğim yol, yol değilmiş. Aslında otobandan devam etmem gerekirken ben üst yol dedikleri yerden gitmişim. Şöööyle bi dönüşle Edirne otobana geri döndüm. Yolda izde birilerine rastlarım diye bekledim ama kimse çıkmadı. Otoban yolunda yolda kalan bi Skoda’ya yardım ettim, 45 dakikam da orada gitti.


Nihayetinde Çerkezköy’e geldim, GPS’e Laladere’nin koordinatlarını girdiğimde en son fotoğraftaki(üstteki) yolda buldum kendimi. Ne güzel bir yoldur burası, kamp alanı da güzeldir diye kendi kendime konuşurken navigasyona bi baktım yanlış yerdeyim. Traktörüyle ters yönden gelen amcayı durdurup sordum, geri dön soldan devam et köyü geç orada yine sor dedi. Dediği gibi yaptım döndüm, devam ettim köyü geçtim bekçi amcamız vardı sordum. Ters geldin sen şimdi buradan geri dön köprüyü geçer geçmez sağa dön dedi. Amca emin misin? diyecekken, tabelanın üzerinde başka şeyler yazıyor dikkat et dedi. Ben de tamam dedim, kesin göremedim tabelayı.

Yaklaşık 40-45 dakika da farklı yönlere giderek zaman kaybettim. En son Laladere Piknik Alanı yazınca şöyle bi mutlu oldum. Ağaçların arasından busları görünce malımsı bir gülümsemeyle derin bir ohhh! çektim. Girişte @superkahraman ve @sinanterzioglu ile karşılaştım. Şöyle bi oturup birer bira içtik, sonrasında ben dinlenmek için köşeme çekildim.

Şööyle esneyerek uyandığımda dışarı bi baktım insanlar çemberi çoktaan oluşturmuş tanışma/kaynaşma/fikir alışverişinde bulunuyorlar. İnceden uykulu bir şekilde dinmeye başladım. Mustafa Abi konuyu Ordu’ya getirince mecburen kalkıp çok kısa bi bilgi verdim. Benden önce dönen konu neydi bilemiyorum ama ben oradayken etkinlik tarihlerinin çakışması konuşuldu. Bursa etkinlik oluşturacaktı sanırım, onun için bir kaç şey soruyordu. Biraz Anatolia’nın işleyişi hakkında bilgi verildi. Dursun abinin organize ettiği forum güzel bir şekilde sürdü gitti. En son anılması gerekenler anıldı, büyük bir özlemle keşkeler çıktı ağızdan. (Işıklar içinde uyusunlar)

Hz. Mesut Soner Ermiş’in referandum için kazandığı biraları getirdim teee Ordu’dan. Güzel şarkılar eşliğinde içtik. İlk defa karşılaştığım güzel insanların sofrasına misafir oldum. Batıvos’tan arkadaşlara da teşekkür ederim.

Bir de etkinlikte piyango vardı. Aslında bu konu hakkında ben yazmak istemiyorum. Mustafa Abi güzel bir şekilde konuya değinmişti. Buyrun;

Bahtsız Bedevi!
Her sene buluşmalarda piyango hazırlar, hediyeleri imece usulü toplar, son gün çekilişimizi yaparız. Her sene 100 piyango basıp, 99 hediye koyuyorduk. İşte o 1 kişi onca hediye arasından hiçbir hediye kazanamadığı için “Bahtsız Bedevi” özel sertifikasına sahip olurdu. Bu sene 85 piyangoda karar kıldık ve 84 hediye koyduk piyangoya. Son gün de yağmur altında çekilişi kalan arkadaşlarımızla yaptık. Ve yine bir arkadaşımız bu “özel” hediyenin sahibi oldu… Sen kalk Ordu’dan Laladere’ye 1.100 km tep, son dakikada kalan piyangolardan birini al, onca hediye arasından sana “boş” çıksın! Evet, bu senenin “Bahtsız Bedevi”si Ordu’dan Ekin Baykal oldu. Yaldızlı sertifikası en kısa sürede kendisine kargo ile gönderilecek, tepe tepe kullansın!

Şaka gibi…

Neyse hazır son gün gelmişken, yakın diyerek Kıyıköy’e kadar gittik. İyiki gitmişiz. Memleketimi gördüm bi anda. Denizine burası Karadeniz diyemedim ama kıyısından köşesinden bizim oralar koktu adeta. Fotoğraf ve videoların tamamını yükleyemedim. Bu da benim üşengeçliğimden kaynaklı. Ağızdan çıkan bir söz yüzünden 2.500 km yol gidip geldim.

Yazıyı çeşitli zamanlarda tamamlayabildiğim için eksikler, yanlışlar olabilir. Şöyle bi tepeden tırnağa okumadan paylaşıyorum. Yapbozu tamamlarsınız.

Bu arada önünüze çıkan bütün etkinliklere katılın, kaçırmayın. Gidemiyorum diyorsanız haftasonlarınızı değerlendirin. En azından evde ölmemiş olursunuz.

Gelenlerle Ordu Vosvos Şenliği’nde görüşürüz.
Gelemeyenlerle artık 10. Bus Buluşması diyelim.